ISON ධූමකේතුව

මේ දිනවල වැඩිපුරම තාරකා විද්‍යාඥයන් අතරේ කතාබහට ලක්වෙන මාතෘකාවක් විදිහට අයිසන් (ISON) ධූමකේතුව හඳුන්වන්න පුළුවන්. තරෙකා විද්‍යාඥයින් මෙය ශතවර්ශයේ ධූමකේතුව විදිහටත් සලකනවා. සම්මත තාරකා නාමකරණය අනුව C/2012 S1 විදිහට දක්වන්න පුළුවන්. 2012 සැප්තැම්බර් 21 වනදා මුලින්ම මෙය සොයැගනු ලැබුවේ අන්තර්ජාතික ප්‍රකාශ විද්‍යාත්මක ජාලය (International Scientific Optical Network) නම් ආයතනයේ රුසියන් තාරකා විද්‍යාඥයින් දෙදෙනෙකු වන විටාලි නෙවස්කි (Vitali Nevaski) හා ආර්ටියොම් නොවිචොනොක් (Artyom Novichonok) විසිනුයි. එම ආයතනයට ගෞරවයක් විදිහට එය අයිසන් යන නමින් ප්‍රසිද්ධියට පත්වුනා.
මෙම ධූමකේතුව පිලිබඳ විවිධ මත පලකල අතර සියළු තාරකා විද්‍යාඥයින් මෙය පිලිබඳ අවධානයෙන් පසුවුනා. කලක් තිස්සේ බලාසිටි අයිසන් ධූමකේතුව 2013 නොවැම්බර් මාසය වෙද්දී පෘඨිවියේ කක්‍ෂයට ඇතුළුවුනා. ඒ නිසා දැන් තාරකා විද්‍යාඥයින්ට පහසුවෙන් මෙය ඡායාරූපගත කරන්න වගේම පියවි ඇසින් දකින්නත් හැකියාව ලැබිලා තියෙනවා. නොවැම්බර් 20න් පස්සේ ශ්‍රී ලංකාවාසීන්ට පාන්දර 4.30ට විතර නැගෙනහිර අහසේ කන්‍යා රාශියට (Virgo) අයත් දීප්තිමත් තාරකාව වන ස්පිකා (Spica) නම් තාරකාව අසල දකින්න පුළුවන්. අයිසන් ධූමකේතුව තම කක්‍ෂෙය් තවදඅරටත් යද්දී හිරුගේ රශ්මිය නිසා දීප්තිමත්ව දිලිසෙනු දැකිය හැකි බව පැවසෙන අතර මෙය දෙසැම්බර් මුල සති දෙකක කාලයක් අපට දැකිය හැකි වෙනවා.
2013 නොවැම්බර් 28 වනදා පමණ වන විට හිරුගේ පෘෂ්ඨයෙන් කිලෝමීටර 1,165,000ක් පමණ දුරින් තිබෙන මෙය කිලෝමීටර කීපයක විශ්කම්භයෙන් යුක්ත වෙනවා. මෙහි වේගය පැයට කිලෝමීටර 1,360,000 පමණ වන බවට විස්වාස කරනවා. මේ සියවසේ අවසන් ධූමකේතුව වන මෙය තව තවත් හිරුට ලඟාවෙද්දී වේගය වැඩිවන අතර හිරුගේ රශ්මිය නිසා හා ඇකිවන ඝට්ඨනය නිසා මෙය පුපුරා යා හැකි බවටත් අනාවැකි පලකෙරෙනවා. කෙසේ වෙතත් මෙය පුපුරා ගියහොත් එහි බලපෑම පෘථිවිවාසීන්ටත් ඇතිවිය හැකි බව තාරකා විද්‍යාඥයින්ගේ මතයයි.

මගේ ගමන් බිමන් පනස් එක්වන කොටස - උදයගිරිය රජමහා විහාරය - උහන

අම්පාර උහන සිට කිලෝමීටර කීපයක් නුවර පැත්තට වෙන්න කුඹුරු යායක් මැද තියෙන පන්සලක් තමයි උදයගිරිය රජමහා විහාරය කියන්නේ. පැරණි චෛත්‍යය කුඹුරු යාය මැද විරාජමානව තිබුනත් පාසි හා මඩ නිසා දුර්වර්ණ වෙලා තියෙනවා.
පරාක්‍රම බාහු රජ හා සුගලාදේවිය අතර බටහිර සටනේදී මේ ප්‍රදේශය සොල්දාදුවන් පලමු සටන් සිදුවුන ප්‍රදේශය විදිහට විස්වාසයක් පවතිනවා. අවට ඇති ගල්කණු හා පුරාතන සලකුණු අනුව මෙම ප්‍රදේශය විශාල වශයෙන් පැතිර තිබූ බව කිව හැකිය. කැටයම් කල ගලුකුළුණ වල ලියැවුන සෙල්ලිපි අනුව පන්සල අවට භූමිය දහවන සියවස රජකල උදය රජුගේ සෙන්පති දෙදෙනකු විසින් බදුසහන වශයෙන් දෙන ලද්දක් යැයි කිව හැක.
 
නටඹුන් ලෙස හමුවූ ආසනඝර දෙකක් හා බුදු පිලිමයක් එකට බුදුන්ට කුල වැඳුම් පිදුම් පෙන්වන අතරම තිබු කොරවක්ගල් හා අනේ නිර්මාණයන් අතීතයේ පෞඩ නිර්මාණයන්ගේ විභූතිය පිලිඹිඹු කරයි. කුඩා ගල් පර්වතයක් මත පිහිටි බුදුන්ගේ හිඳි පිලිමයකි. එය පාමුල ඇති සංකීර්ණව නිර්මිත නෙලුම් මලකි. පිලිමයේ වැඩි ප්‍රමාණයක් විනාශ වෙමින් තිබුනද තමවත් අතීත කලාකරුවාගේ දක්‍ෂතාව මනාව පෙන්වයි. එක හා සමාන සරළව පිලිවෙලකට සිටුවන ලද අඩි අටක් පමණ උස ගල්කණු අතිතයේ තිබූ සංඝාවාසයක නටඹුන් යැයි සැලකිය හැක. මෙහි ක්‍රමය අනුව ක්‍රිස්තු පූර්ව තුන්වන සියවසේ සිට පලමු සියවසට අදාල නිර්මාණ ශිල්පය පෙන්වයි. තවද විස්වාසයන් අනුව මෙය උදනගිරි නමින් උහන ප්‍රදේශය පුරා පැතිර තිබු බවත් සියළු ඉගැන්වීම් හා වෙදහෙද කම් කල ස්ථානයක් බවත් නැගෙනහිර රාජධානියේ බිඳ වැටීමත් සමඟ වනාන්තරයට යටවී ඇති බවත් සැලකේ.

සිපිරි ගෙයක තතු

අපි ජිවිතයේ කවදාවත් යන්න ප්‍රාර්ථනා නොකරන තැනක් තමයි සිපිරි ගෙයක් එහෙමත් නැත්තම් හිර ගෙදරක් කියන්නේ. ඒත් මට පුංචි අවස්ථවක් ලැබුනා මේ අත්දැකීමත් විඳින්න. එතැනදී තමයි මම දැනගත්තේ එතැන ඉන්න සියල්ලන් වැරදි කල අයම නෙවෙයි කියල. දැන් ඔයාල බලනවා ඇති අත්දැකීම් ලියන සුලාට මොනවා වෙලාද කියල. ඇත්ත මටත් අවස්ථාව ලැබුනා හිරගෙදරට යන්න. කතාවේ වටපිටාව නොදැන මම එතැනට ගිය හැටි නොදැන කතාව ඇහුවොත් ඔයාල මම ගැන වැරදියට හිතන්න ඉඩ තියෙනවා. ඒ නිසා මම කතාව ආරම්භ කරන්නම් මම ඇයි එතැනට ගියේ කියන තැනින්.

මම එතැනට යන්න හේතුව පටන් ගන්නේ අප විශ්ව විද්‍යාලයයට දේශපාලනය එන්න උත්සාහ දැරීමත් එක්ක. ලංකාවේ ගැටුම් නැති ලෙස සලකන විශ්ව විද්‍යාල එකක් ලෙස සිටීමේ ආඩම්බරය අප සතුව තිබුනත් අද ඒ දේ අපෙන් නැතිවෙලා තියෙන්නේ දේශපාලනය විශ්ව විද්‍යාලයය තුලට එන්න උත්සාහ කිරීමත් එක්ක. අප මුල සිටම කිසිඳු දේශපාලනයක් අප විශ්ව විද්‍යාලය තුලට ගෙන ඒමට විරුද්ධ වුනා. පුද්ගලික දේශපාලනය විශ්ව විද්‍යාලයයෙන් පිටතට තියන්න තරම් අප කටයුතු කලා. නමුත් කීප දෙනෙකුගේ වුවමනාව නිසාවෙන් මේ විදිහට විශ්ව විද්‍යාලය තුලට දේශපාලනයේ අදිසි හස්තය යොමුවුනා. අවසානයේ සටනක තත්ත්වයට පත්වුනේ මේ ආරම්භයේ ප්‍රථිඵලයක් විදිහටම තමයි. ගැටුම ගැන මාධ්‍ය වලින් දුන් වැරදි මත නිසා මේ දේ නොලියා බැහැ නමුත් ඇත්ත මේ දේ කියල හැමෝම දන්නවා. සටන අවසානයේ කලහකාරී ලෙස හැසිරීම කියන චෝදනා මත අපි 53 (පිරිමි ලමයි 49 ගැහැණු ලමයි 4) දෙනෙක් රක්‍ෂිත බන්ධනාගාර ගත කලා. ඒ ලංකාවේ එකවර වැඩිම පිරිසක් රක්‍ෂිත බන්ධනාගාර ගතකිරීම විදිහට. කොහොම වුනත් අපි පුංචි කාලේ අසාවෙන් හිටි බන්ධනාගාර බස් එකේ යන ආසාව නම් ඉටුවුනා කියන්න පුළුවන්. දවස අවසානයේ අපි ලංකාවේ තියෙන පුංචිම බන්ධනාගාරයක් වුන මඩකලපුවේ රක්‍ෂිත බන්ධනාගාරයේ කාමරයකට දැම්මා.
අපි 41 දෙනෙක් සාඩින් පැක්කරන්න වගේ එකම කාමරය හිටියේ. අපිට මොන මොන විදිහේ සිතිවිලි තිබුනත් එතැනදී නම් හිරගෙදර විදිහට හැඩගැහෙන්න සිද්ධ වුනා. හැබැයි ඉතින් අනෙක් රැඳෙවියන්ගෙන් වෙන් කරපු පුංචි වෙලාවක් අපට ලබාදෙන්න තරම් එහේ හිටපු ජේලර් කාරුණික වුනා. උදේ 6ට දොර ඇරියාට පස්සේ ඇතුලේ ඉන්න ගාන ගනන් කරලා පැය භාගයයි දෙන්නේ නාන්න, මූණ සෝදන්න හා වැසිකිලි යන්න. ආයේ ගනන් කරලා ඇතුලට දානවා. ආයෙමත් දොර අරින්නේ 8.00ට උදේ කෑමට. ඊටත් පස්සේ ආයෙමත් 12ට කාලක් තියෙද්දි වහලා දවල් කෑමට දොර අරිනවා. කෑම දීලා වැහුවාම ආයෙම දොර අරින්නේ 2.00ට. හවස නාන්නත් පැය භාගයයි. අයෙමත් හවස 6 වෙද්දී වහන දොර අරින්නේ උදේ 6ට තමයි. සමහර අයට කෑමට, නාන්න, වැසිකිලි යන්න තියෙන්නේ එකම එක අයිස්ක්‍රිම් කප් එකක් විතරයි. ඒ අයගේ ජීවිත දැක්කම අපේ අය මොන තරම් සැප විඳිනවද කියල හිතෙනවා. දවල් කෑම කද්දී උඩ තට්ටුවෙන් වැලි වැටෙන එකයි දාන එකයි දෙකම සිද්ධ වෙනවා. අමාරුවෙන් තමා කෑම එක වැලි වලින් බේරගන්නේ. පිටතින් බලන්න එන අය ගේන දේවල් වලට තියෙන ඉල්ලුමත්, බීඩි වලට තියෙන ඉල්ලුමත් ගොඩක් වැඩියි.
කොහොම වුනත් හවස 6න් පස්සේ තමයි අමාරුම ටික. මොකද ආයේ දොර අරින්නේ උදේ 6ට. ඉතින් වැසිකිලි යන්නවත් ආයේ දොර අරින්නේ නම් නැහැ. චූ කරන්නවත් ඕන නම් ඇතුලේ තියෙන බාස්කට් එකකට තමා. අපි 41ක් නිසා ඒ වැඩේ ඇතුලේ ඉඳන් නම් කරන්න බැහැ. මොකද 41ක් කියන්නේ පොඩි ගඳක් නෙවිනේ. ඉතින් අමාරුවෙන් හිර කරන් වතුර බොන එකත් අඩු කරගෙන ඉන්නේ බොහෝම අමාරුවෙන්. නිදාගන්න පැදුරු දිලා තිබුනත් බිත්ති දිගේ පහලට එන මකුණන්ගෙන් බේරෙන්න නම් වෙන්නේ නැහැ. සමහර වෙලාවට ඉහලින් මකුණන් වැටෙන්නේ බඩ උඩට. රෑ මැදියමේ ඇහැරගෙන මකුණෝ මරන එකනම් අපි එපි වෙනකම් මාරුවෙන් මාරුවට කලා. රෑ කීප වරක් බන්ධනාගාර නිලධෘරීන් ඇවිත් අපි සියල්ල ඉන්නවද කියල බලල යනවා. එලිය වැටෙන්නේ කීයටද කියල ඇඟිලි ගනන් කරමින් ජනෙල් දිහා බලන් ඉන්නේ ගෙවුන පැය ගානවත් ගෙවෙන්න තියෙන පැය ගානවත් නොදන්න නිසා.
අවසානයේ එලිය වැටෙද්දී දුවන්න බලන් ඉන්නේ කෙලින්ම ටොයිලට් වලට. ඒක ඇතුලේ විවිධාකාර මිනිස්සු එකිනෙකාට උදව් කරගන්න විදිහ දැක්කාම හිතෙනවා ඇයි එලියට ඇවිත් මේ විදිහටම ඉන්න බැරි කියලා. කොහොම වුනත් කැම්පස් එකෙන් දුන්න රැග් එකේ වටිනාකමනම් හොඳින්ම තේරුනේ ඒ දවස් 4දී තමයි. කොහොම වුනත් 41 වෙනකම් දෙමලෙන් ගනින හැටි ඉගෙන ගත්තෙත් හිරේදිම තමයි. =D නිදහස් වෙන දවසේදී අපිව බලන්න ආව ගෙනාව බිස්කට් අපි පෙට්ටියකට දාලා හිරේ හිටි අය අතරේ බෙදලා දුන්නා ඒ වෙලාවේදී ඒ අයගේ හිත් වල අපි දැක්ක සතුට බොහෝම වැදගත් වුනා තවමත් මතක්වෙන ඒ සුන්දර සිනාවන් අපිට ගොඩක් දේ කිව්වා. සමහර අයට හිරේ ආවට පස්සේ බිස්කට් එකක් ලැබුනමයි. මොකද ඒ අය බලගන්න කිසිකෙනෙක්  එන්නේ නැහැ. ඒ අයට මොනතරම් දේවල් නැතිවෙලාද කියල හිතෙද්දී දැනෙද්දී තමා හිරගෙදර ඇත්තම දඬුවම තියෙන්නේ එතැන කියල තේරුනේ.
කොහොම වුනත් මේ දේ දැන්මම ලියන එක මට අවාසි වෙන්නත් ඉඩතියෙනවා. හැබැයි ඉතින් මලත් මොකෝ සක්කරයට වුනත් කියන්න තියෙන දේ කියන එකෙක් විදිහට කියල දාන එක මගේ යුතුකම. මගේ අත්දැකිම් වල මේ දේවල් ලියවුනේ නැත්තම් අත්දැකීම් පිටුවට මම කල අසාධාරණයක් වෙනවා. කොහොම වුනත් එකී මෙකි නොකී සියල්ල අතරේ සිදූවීම් අනන්තයි. ඒ ඔක්කොම ලිව්වොත් මේ ලිපිය කියවන්න බැරි තරම් දිග එකක් වෙයි. ඒ නිසා ඇති නේද මේ ටික. තවමත් අවසන් නැති නඩුවක හිටියත් ඇත්ත ඇති සැටියෙන් ලියන එක මගේ යුතුකම නිසා මෙන්න ලිව්වා එහෙනම් සිපිරිගෙයි තතු....

ආයෙ ලිපියකින් හමුවෙනකම් හැමෝටම ආයුබොවන්.....

මගේ ගමන් බිමන් පනස්වෙනි කොටස - ගැටබරු පන්සල

අකුරැස්ස දෙනියාය මාර්ගයේ හමුවන කොටපොල ප්‍රදේශයේදී හමුවන පන්සලක් විදිහට මේ කියන ගැටබරු පන්සල හඳුන්වන්න පුළුවන්. නමුත් මේ පන්සල වඩා ප්‍රසිද්ධියක් උසුලන්නේ ගැටබරු දේවාලය නිසාවෙනි. බාරහාර ඔප්පු කරන්න, සාප කිරීම් ආදිය සඳහා පැමිණෙන පිරිස්ද බොහෝමයක් වෙනවා. විශ්වාසයන්ට අනුව ගැටබරු දෙවියන් යනු කතරගම දෙවියන්ගේ අඳුරු පැත්ත හෙවත් නපුරු පැත්ත ලෙසත් සැලකිල්ලක් තියෙනවා.
ප්‍රධාන මාර්ගයේ ඉඳන් කිලෝමීටර එකහමාරක් විතර කන්ද උඩට නගින්න ඒන මේ කියන පන්සල ලඟට යන්න නම්. මුහුදු මට්ටමෙන් අඩි 1500ක් විතර උස තැනක තමා පන්සල තියෙන්නේ. ඒ නිසාවෙන් කාලයක් තිස්සේ මෙතැන සැඟවුන තැනක් එහෙමත් නැතිනම් මිනිසුන්ගේ වන්දනාමානයට ලක් නොවුන තැනක් විදිහට තිබිලා තියෙනවා. පසු කාලීනව පාර හදලා පන්සල ලඟටම යන්න පුළුවන් විදිහට. දැන් නම් පන්සල ලඟ වාහන නවත්තන තැන් කීපයක්ම තියෙනවා. කන්ද ඉහලදී ලෙන් විහාරයත් තවත් පඩි කීපයක් ඉහල හෙවත් කඳු මුදුනේදී චෛත්‍යයත් දකින්න පුළුවන්.
හුලන්දාව ප්‍රදේශයේ ඉන්න මගේ මිතුරන් කීප දෙනෙක් එක්ක මමත් ගැටබරු විහාරය බලන්න ගියා. අපි බයිසාකල් වලින් එන්න පුළුවන් උපරිම තැනට ලඟා වෙද්දී පහල තිබුන දේශගුණය වෙනස් වුන බව හොඳින්ම තේරුම් ගියා. එන්න තියෙන මාර්ගය නම් සීඝ්‍ර බෑවුම් එක්ක වංගු සහිත මාර්ගයක්. බයිසිකලයෙන් වුනත් ඒ මාර්ගයේ යන එක ටිකක් විතර අවධානම්. කොහොම වුනත් එතැනින් ඉහලට යන ඉතිරිය නම් පඩිපෙල නැගීමක්ම තමා. ලෙන් විහාරයට යන අතර තුර වැඩ සිටින මාලිගාව දකින්න පුළුවන්. තවත් ඉහලට යද්දී අපට ලෙන් විහාරය දකින්න පුළුවන්. ඒක ඇතුලේ කෙලවරක රජ්ජුරු බණ්ඩාර දෙවියන් වෙනුවෙන් දේවාලයකුත් අනිත් කෙලවරේ විශ්ණු කතරගම දෙවියන් වෙනුවෙන් දේවාලයකුත් හදලා පූජා පවත්වනවා. ඒ එක්කම රියන් 18ක් විතර දිග සැතපෙන බුදු පිලිමයකුත් එහි හිස අසල සැරියුත් තෙරුණුවෝත් පා අසල මුගලන් තෙරුණුවෝත් නිර්මාණය කරලා තියෙනවා. මේ ලෙණ අඩි 30ක විතර දිගක් තියෙන එකක්. තවත් පඩි කීපයක් නැංගාම අපිට කඳු මුදුන හෙවත් චෛතයය පිහිටි තැනට යන්න පුළුවන්.









ජනකතා වලට අනුව අනුරාධපුරයේ රජකල වලගම්බා රජුගේ සමයේදී සිදුකල නිර්මාණයක් විදිහට සැලකෙන ගැටබරු විහාරය රජ්ජුරු බණ්ඩාර දෙවියන් වෙනුවෙන් නිමවූවක්. ඒ විතරක්ම නෙවෙයි රුහුණු හා මායා රට අතර වලගම්බා රජු සැඟව සිටිමින් රට එක්සේසත් කිරීමට වෑයම් කරන සමයේදී ඔහුට ආරක්‍ෂාව සැපයීමත් මේ ප්‍රදේශයේදී සිදුවිය. ගැටබරු විහාරයේ සොයාගැනීම සිදුවීම ක්‍රිස්තුවර්ෂ 1834 දී සිදුවිය. කොටපොල ප්‍රදේශයේ ජීවත් වූ එලියසාමි නම් පුද්ගලයකු විසින් දඩයම සඳහා ගැටබරු කන්ද නගින ලද බවත් එහිදි දඩයම ලෙස මුවකු දඩයම් කර එන අතර තුර ලෙණ තුල වූ 18 රියන් සැතපෙන පිලිමය දැක බියවී දඩයමද එහි දමා ගමට දිව ආ බව කියැවේ. එහිදී ආරංචිය රැගත් මොරවක කැටගොඩ නම් පුද්ගලයාගේ මෙහෙයවීම යටතේ ගම්වැසියන් එක්ව එය පිරිසිදු කර සකස් කරන ලදී. එම අවුරුද්දේදීම වීරසිංහකන්දේ සුමංගල හිමියන් ගම්වැසියන්ගේ ආරාධනයෙන් පන්සල භාරගත් බව කියවේ. අනුරාධපුර යුගයේ බිතුසිතුවමින් අලංකෘත වූ ලෙන කටාරම් කෙටු ලෙණකි.
කන්ද ඉහල ඇති සෞම්‍ය කාලගුණය හා නිදහස නිසාවෙන් කන්ද තරණය කල මහන්සිය නම් නැතිවෙලා යනවා. කොහොම වුනත් බලගතු හාස්කම් හා විශ්වාසයන් හා පුද පූජා සාර්ථක වීම් ඇතැයි යන කටකතා නිසාවෙන් මෙය ඉතා පුකට තැනක් වෙලා වාගේම දකුණු ප්‍රදේශයේ කතරගම පෙරහැර උත්සවයට පමණක් දෙවැනිවූ උත්සවයක් මෙහිද සිදුකෙරෙන නිසාවෙන් ගැටබරු උත්සව සමය ඉතා විශේෂිත තැනක් ගන්නවා වාගේම ඉතා විශාල සෙනඟක් මේ ප්‍රදේශයට එන කාලයක් වෙනවා.

අනිත් පින්තූර බලන්න.....

ගමන් බිමන් වල හතලිස් නමවන කොටස......

තාරකා විද්‍යාව හා ජෝතිශ්‍යය

අප අහසේ දකින තාරකා, ග්‍රහලෝක ඇතුළු දේ මත පදනම් වුන ජෝතිශ්‍යය හා තාරකා විද්‍යාව පිළිබඳ මූලික කරුණු කීපයක් තමයි මේ ලියන්න හදන්නේ. ඒකට හේතුවුනේ තාරකා විද්‍යාව හා ජෝතිශ්‍ය කියන්නේ එකම විශය ක්‍ෂේත්‍රයක් යැයි සිතමින් ඒ පිළිබඳ හදෑරීමට මැලිකමක් දක්වන අය වෙනුවෙන්. අප වටේ තියෙන තාරකා රටා, ග්‍රහලෝක, හිරු, සඳු කියන දේවල් මේ දෙකටම අදාල වුනත් ජෝතිශ්‍ය විද්‍යාවේදී සැලකීමක් නොකරන ධූමකේතු, මන්දාකිනී, ග්‍රහක ඇතුළු තව බොහෝමයක් දේවල් ගැන සෙවීම තාරකා විද්‍යාව සතු වෙනවා.










ජොතිශ්‍ය විද්‍යාව අනුව තාරකා රටා 12කුත් බුධ, සිකුරු (ශුක්‍ර), අඟහරු (ගුරු), බ්‍රහස්පති (කුජ), සෙනසුරු (ශනි), යුරේනස්, නෙප්චූන් හා ප්ලූටෝ ඇතුළු ග්‍රහයින්ගෙන් පෘථිවියට ඇති බලපෑමත්  හිරුගේ හා සඳුගේ බලපෑමත් ගැන කතා කරනවා. මෙහිදී ඇති තාරකා රටා 12, සමාන අංශක 30 කොටස් හිමි කරගන්නා බවත් සලකනවා. නමුදු තාරකා විද්‍යාවේදී අප දැනට හඳුනාගත් තාරකා රටා 88ක් පමණ තිබෙන අතර ඒ ඒ තාරකා රටාවන් අහසේ සිට විවිධ ප්‍රමාණයේ ඉඩකඩක විහිදී පවතිනවා. උදාහරණයක් විදිහට තුලා රාශිය අංශක 20කට අඩු ප්‍රමාණයකත් කන්‍යා රාශිය අංශක 50කට ආසන්න ප්‍රමාණයකත් පැතිර පවතිනවා.
ජෝතිශ්‍ය විද්‍යාවේදී කෙනෙකුගේ ලග්නය ලෙස තෝරාගනු ලබන්නේ නැගෙනහිර දෙසින් එම කාලයේ පායා එන තාරකා රටාවට අදාලග ලග්නය වුවත් ඉහත හේතුව නිසාවෙන් එය වෙනස් රාහියක උපන්නෙක් විය හැකියි. මෙසේ තාරකා රටා 12 ක් හඳුනාගෙන ඇතිතේ සමකය ඉහල අහස පදනම් කරගෙන වන අතර එයට හේතු ලෙස දැක්විය හැකි ප්‍රධානම කරුණ වන්නේ ජෝතිශ්‍ය යනු දකුණු ආසායාතික රටවල් වලින් පැවත එන්නක් වීමයි. ජෝතිශ්‍යය ශාත්‍රයක් වනවා විතරක් නොවෙයි එය වැරදි මිත්‍යාවක් ලෙස සලකා කරුනු ඉදිරිපත් කිරීමට විහිළුවකි. නමුදු තාරකා විදයාව හා අප දන්නා සාමාන්‍ය දැනුම අනුවද දක්නා කරුණක් ඇත. එනම් තාරකා හා ග්‍රහලෝක වල පිහිටීම් කාලයත් අනුව වෙනස්වන බවයි.
විසරණය වෙමින් හෝ හැකිලෙමින් පවතින්නා වූ විශ්වයේ වන වෙනස්වීම සඳහන් නොවන්නා වූ ජෝතිශ්‍යය කාලය අනුව වෙනස් නොවන්නා වූ පාරම්පරික විශය ක්‍ෂේත්‍රයක් බවට පත්ව ඇත. ග්‍රහක, ධූමකේතු ආදිය ගැන සඳහනක් ජෝතිශ්‍යෙය් නැත. අප අවට ඇති ග්‍රහලෝක වල බලපෑම, හිරු, සඳුගේ බලපෑම අපට ඇති නම් අනෙක් දේවල් වලින් බලපෑමක් නැතැයි ද සිතිය නොහැක. තාරකා විද්‍යාව හා ජෝතිශ්‍ය විද්‍යාව එකම විශය ක්‍ෂේත්‍රයක් යැයි සිතන්නේ නම් එය වැරදි මතයකි. තාරකා විදයාව යනු නිරීක්‍ෂණ හා නිගමන මත පදනම් වූ විද්‍යාත්මක ක්‍රමය ඔස්සේ යන විශයයක් වුවද ජෝතිශ්‍ය විදයාව යනු යම් යම් බැදීම් රුසකට යටත්ව ඇති උපකල්පන මත පදනම් වූ විශයයකි. එනිසා මේ විශයයන් දෙක එකම භෞතික සම්පත් භාවිත කරමිනි නිර්මිත වෙනස් විශය ක්‍ෂේත්‍ර දෙකක් ලෙස හඳුන්වා දීම වඩා යෝග්‍ය යැයි සිතමි.

ජෝතිශ්‍යය ගැන ලියැවුන ලිපියක් මෙතැනින්......

තාරකා නිරීක්‍ෂණ කඳවුරක් ව්‍යවහාරික පීඨයේදී

ශ්‍රී ලංකා අග්නිදිග විශ්ව විද්‍යාලයය, මේ ගැන මම හුඟ කාලෙකින් කතා කලේ නැහැ නේද? ඒ අපි කාලයක් වහලා තිබ්බ හින්දා විතරක් නෙවෙයි මම කල විවිධ වෙනත් වැඩ නිසා. කොහොම උනත් මම සම්බන්ධ තාරකා විද්‍යා සංගමයක් හරහා විශ්ව විද්‍යාලයයේ ව්‍යවහාරික පීඨයේ අයට තරු පෙන්නන්න ගත්තු පුංචි උත්සාහයක් තමා මේ. කලින් අපේ සංගමය මගින් කල අපූරු අහස වැඩසටහන නිසාවෙන්ම අපිට ඒකට වඩා විශාල පරාසයක් කියලා දෙන්න හිතන් තමයි මේ වැඩසටහන ක්‍රියාත්මක කරන්න හැදුවේ.
විශ්ව විද්‍යාලයෙන් අවසර ගන්න එක තමා වුන විශාලම ගැටළුව. තනි කෙනෙක් විදිහට මේ දේ කරන්න බැරි බව තේරුණ නිසාම මම විශ්ව විද්‍යෘලයේ ශිෂ්‍ය සංගමය මේකට එකතු කරගත්තා. ලිපිලේඛණ හදාගත්තු මම ඒ දේවල් වලට අනුමැතියත් අරන් ආවත් නෝම්බි සඳහා උපවාසවල යෙදිලා ඉන්න මුස්ලිම් සහෝදරයන්ට මේ වැඩ සටහනට සහභාගී වෙන්න ලැබුනේ නැහැ. ඒත් තාරකා නිරීක්‍ෂණය සඳහා අපිට අවැසි දිනය නොවෙයි අහසට අවැසි දිනයකුයි ඕනෑ කරන්නේ. ඒ නිසාම අපි තෝරගත්තු 2013 ජූලි 18 වෙනිදා විශෟව විද්‍යාලයට වැඩසටහන අරගෙන අපි කණ්ඩායම ගියා. තාරකා විද්‍යාඥ දයාසිරි පෙරේරා මහත්මයා මේ සඳහා ගෙන්වා ගැනීමට අප කොතෙකුත් වෙහෙසක් දැරුවත් නොවැලැක්විය හැකි හේතුවක් නිසාවෙන් එතුමාට මේ සඳහා දායක වෙන්න බැරි වුනා.
තාරකා නිරීක්‍ෂණය සඳහා විශ්ව විද්‍යාල සිසුන් පැමිණියා විතරක් නෙවෙයි ඒ අයගේ ගැටළුත් අප වෙත ඉදිරිපත් වුනා. හිතූ තරම් ප්‍රමාණයක් නොවුනත් සහභාගී වීම පිලිබඳ සහභාගී වුවන්ට ස්තූතිවන්ත වෙන්න ඕන. රාත්‍රිය නම් අපි එක්ක තරහා නොවී පැහැදිලිව තිබුනා විතරක්ම නෙවෙයි සාර්ථක විදිහට චන්ද්‍රයා හා  සෙනසුරු නිරීක්‍ෂණය කලත් සිකුරු ග්‍රහයා බලන්න බැරි විදිහට ගස් අතරේ සැඟවුනා. විශ්ව විද්‍යාල සිසුන්ට නව දැනුමක් ලබාදීම අරමුණු කරගෙන මගේ අතින්ම නිමැවුන වැඩසටහන වෙනුවෙන් කිසිඳු ලාභයක් නැතත් අප කණ්ඩායම මා වෙනුවෙන් ඒ දේ කරන්න ඉදිරිපතු වුනා. ඒ පිළිබඳ එතැන හිටි අම්පාර වැව්සිරිගම විද්‍යාලයේ ගුරු සෙනෙවිරත්න මහත්මයාට, පොලිස් කොස්තාපල් අනුර බණ්ඩාර මහත්මයාට වාගේම මා මිත්‍ර දර්ශන තරංග (රෝසා අයියා) සහ චමින්ද අයියටත් මේ වෙලාවේදී ස්තූති වන්ත වෙන්න ඕන. 

අපි දකින දේට වඩා එහා දෙයක් දකින්න පොඩ්ඩක් හරි උත්සාහ කරන අයට ඒ දේවල් පෙන්නන්න ගත්තු පුංචි උත්සාහයක ප්‍රතිථල තමා මේ. අපේ දුප්පත් කැමරාවෙන් ගත්තු හඳේ හා සෙනසුරුගේ පින්තූර පහල තියෙනවා.



 





මචං බොන්න එපා....!

මම මේක හැමදාම යාළුවන්ට කිව්වා. එතකොට උන් මට උත්තර දුන්නේ මෙහෙම.

"නොබොන උඹ කොහොමද දන්නේ බොන එකේ ආතල් එක". 

ආයේ ඉතින් මොනා කියන්නද? උන්ගේ ආතල් එක ගනිල්ලා කියල අතාරින්නත් බෑ. යාළුවෝනේ. හැබැයි ඉතින් ආතල් එක පේන්නේ බීලා ඉවර වුනාම. ආං එතකොට තමා නොබොන මට ආතල් එක තේරෙන්නේ. මුන් විලි සංගියක් නැතුව එලිපිට කරන්න කියන්න බැරි දේවල් ටික බීලා කරනවා. මෙකෙක් වත් ගනං ගන්නේ නෑනේ මුන් බීලා නිසා. කාට බැන්නත් ඉතින් උදේට බැනපු එවුන් හම්බුනාම කියන්නේ මෙහෙම.

"ආ..... සොරි අයියේ මං පොඩ්ඩක් අරන් හිටියේ ඒකයි වැරදි දෙයක් කියවුනානම් සමාවෙන්න".

පුහ්.....!

යකෝ හොඳට දැනගෙන කියලා වැරදිලා කියවුනා වගේ සමාව ඉල්ලන හැටි රෙදි ඇඳන්ම....

තාත්තලා බොන එක ප්‍රසිද්ධ රහසක් කරගන්නවා. ඊට පස්සේ ලමයි ඒක රහසක් විදිහට කරන්න පටන් ගන්නවා. ඊටත් පස්සේ එයාලත් ඒක ප්‍රසිද්ධ රහසක් කරනවා. ඊට පස්සේ දෙමාපියන්ටවත් ඒ ගැන අහන්න බැහැ. තාත්ත බොනවනම් මම බිව්වට මොකද අහන ලමයි ඕන තරම් ඉන්නවානේ.

කොහොමත් තාත්තා කල දේ පුතා නොකලොත් ඌ මොකාගෙද පුතා කියනවානේ. =D

සමහර අයට බොන එක වීරකමක්. ඒක නිකන් රාජ්‍යයක් දිනාගත්තා වගේ. සමහර අය එදා වෙන දේවල් අමතක කරන්න බොනවා. සමහරු දුකට සමහරු සතුටට. තවත් සමහරෙක් ඔය දෙකටම. හැබැයි ලෝකෙ හැමතැනම නොබී ඔය හැඟීම් පාලනය අය ඕනෑ තරම් ඉන්නවා.

බීලා ආතල් ගන්න එකෙයි නොබී ආතල් ගන්න එකයි සම්පූර්ණ වෙනස් කියන එක නම් කියන්න ඕන. බොන එකේ ආතල් එක අරන් බලන්න තිබුනා ඒත් ඒකට ඇබ්බැහිවීමේ අවධානමක් නොතිබුනානම්. මොනවා වුනත් දවසගානේම බොන අයත් අනන්තයි. කොල්ලන්ට ට්‍රිප් එකක් යන්නත් ඉස්සෙල්ලා මතක් වෙන්නේ බොන්න. ගමන් වියදමත් ගෙවාගන්නේ ආමාරුවෙන් කිය කියා සල්ලි එකතු කරන එවුන් යන එනකම් බොන්න සල්ලි හොයාගන්නේ පාරේ තියෙන සල්ලි ගස් වලින්ද කියලත් හිතෙනවා.

එකී මෙකී හැමදෙයක්ම අතරේ නොබී බන්න එක තමා වඩා වටින්නේ. කාටවත් කියන්න දෙයක් තිබුන පලියටවත් කාටවත් ගහන්න හයිය ගන්නවත් නෙවෙයි කිසිම දෙයක් කරන්න කියල නම් බොන්න එපා. කොහොමටවත් බොන්නේ නැතිනම් හොඳයි. ලෝකෙ විශාල ගානක් බීලා බීලා මැරෙද්දී උන්වෙනුවෙන් අඬන්නේ සහ උන් නිසා විඳවන්නේ නොබොන මිනිස්සු බව මතකයේ තියාගන්න.

තරූ.....

තරූ....... තරූ......
------------
අයියෝ.... ආයෙත් හීනයක්. උඹ අපිට නිදාගන්න දෙන්නේම නැද්ද තුෂාර. නුවන් ඇහුවේ තුෂාරගේ කෑගැහිල්ලට ඇහිරිලා නිදිමත අමතක වෙද්දියි. ඒත් එතැන අමනාපයක් නම් තිබුනේ නැහැ. ඒ තුෂාර හා තරුෂි ගැන නුවන් හොඳින්ම දැනන් හිටි නිසා.
දැන් ඕවා හිතන්නේ නැතුම නිදාගනින් මචං. නුවන් කිව්වේ හදවතින්මයි. ඒ තුෂාර ගැන තිබුන අනුකම්පාවට.

හ්ම්.. තුෂාර ආයෙත් ඇඳේ පෙරළුනේ එහෙම කියාගෙන. ඒත් නින්ද නම් තුෂාරගේ හිතේ තිබුනේ නැහැ. ඒ ආයෙත් හීන වල අතරමංවෙයි කියලා.

මීට අවුරුදු තුනකට හතරකට කලින් නුවන්, තුෂාර සහ කමල් තුන්දෙනා පරණ යාළුකම් අළුත් කරගත්තා. ඒ අළුත් ඉස්කෝලේ උසස් පෙලට එකම පන්තියට ආව නිසා. තරුෂි, පන්තියේ හිටපු ලස්සනම නිහඬම ගැහැණු ලමයා. කවුරුත් ට්‍රයි කලේ තරුෂි තමන්ගේ කරගන්න. ඒත් තරුෂිගේ හිත ඇදුනේ තුෂාරට. ඒකත් දෛවෝපගත සිදුවීමක් වගේ. තරුෂි බොහෝම ලස්සන කෙල්ලෙක් වුනත් පන්තියේ කියන්න තරම් තැනක් තුෂාරට තිබුනේ නැහැ. ඒත් තුෂාරගේ හිතේත් තරුෂි ගැනත් නොතිබුනාම නෙවෙයි.

තුෂාර කියන්නේ ගමේ ඉස්කෝලේ මහත්තයාගේ පුතා. ඒත් තරුෂි? හ්ම්.... කවුරුත් කිව්වේ එහෙමයි.

අඩේ බං තුෂාර අර බලපන්. අරකි උඹට ලයින්ද කොහෙද? බලපන්කෝ ටිකක්.. නුවන් කිව්වේ තරුෂි නුවන් දිහා බලන විදිහ දැකලා. ඒත් තුෂාර නිතරම කිව්වේ ඒකි කොහෙද අපි කොහෙද බන්. හඳ දිහා බලපන් ඒත් අල්ලන්න යන්න එපා. කරන්න බැහැ කියලයි. ඒත් අන්තිමට තුෂාරටත් නොදැනීම තරුෂි තුෂාරගේ හිතේ ඉඩ ඔක්කෝම අත්පත් කරගෙන.
හිතත් මහ පුදුමයි නේද තරු. තුෂාර කිව්වේ කැන්ටිමේදි කෑම කන ගමන්.

ඇයි තුෂාර එහෙම කියන්නේ?

මම ඔයාට ලංවෙන්නේ නෑ කියල හිතුවත් මටම හොරා මගේ හිත ඔයාට ලංවෙලා.

ඇයි ඔයා මට ආදරේ නැද්ද තුෂාර? ඔයා අකමැතිද මාත් එක්ක ඉන්න?

අනේ නැහැ තරූ මම ඔයාට ආදරෙයි. ඒත් අපිට කවදාවත් එකතු වෙන්න බැහැ. ඒ වගේම මට කවදාවත් ඔයා විඳින සැප සම්පත් දෙන්න පුළුවන් කමක් නැහැ.
 
නුවන් ඒක කිව්වේ බොහෝම හැඟුම්බරව වෙනමම කල්පනාවක ඉඳන්. ඒ නිසා දෙන්නාම විනාඩි කීපයකට ගොළු වෙලා ගියේ වෙනමම ලෝක වල.

මම එයාට ආදරේ කලේ ඔයාගෙන් සැප සම්පත් බලාගෙන නෙවෙයි තුෂාර. මම කවදාවත් හිතුවේ නෑ ඔයා එහෙම කියයි කියලා.

ආයෙත් මතකයන් අතර තනිවෙච්චි තුෂාරගේ හිත එකම වචන පෙලක නතර වුනා.

මම කවදාවත්ම ඔයා අමතක කරල යන්නේ නෑ තුෂාර. සත්තයි...!

දැන් තරුෂි තමාගෙන් වෙන්වෙලා කියල හිතාගන්නත් බැරුව හීන වල අතරමං වෙච්චි තුෂාරට හංදියේ කඩේ පාන්දරම අරින සද්දේ ඇහුනාම තමා හිතුනේ නිදාගන්න ඕන කියලා.

***********************

අඩෝ... නැගිටපාන්..... වැඩට යන්නේ නැද්ද?

නුවන්ගේ කෑ ගැහිල්ලට ගැස්සිලා ඇහැරුනු තුෂාරට එතකොටයි මතක් වුනේ තමා ආයතන ප්‍රධානියෙක් වගේම ආදර්ශමත් නිලධාරියෙක් කියන එක. තරුෂිගේ සමුගැනීමත් එක්ක තමන් වෙනමම පැත්තකට ආව විතරක් නෙවෙයි සාර්ථක නිලධාරියෙකුත් වෙලා. ඒ පරිගණක මෘදුකාංග ශිල්පියෙක් විදිහට. ජීවිතය තනියම ගෙවනවා කියන තීරණය එක්ක තමාගේ දෙමාපියන් රැක බලාගෙන ජීවත් වෙන්න තුෂාර හිත හදාගත්තේ බොහෝම අමාරුවෙන්. ඒත් දැන් ඒ දේ සාමාන්‍ය වුනත් හැමදාම දකින හීන නම් තුෂාරට නිදහසක් දුන්නේ නැහැ.


තුෂාරගේ කතාවේ ඊලඟ කොටස පස්සේ දවසක ලියන්නම්....